Papa Francis’in Evinde Topluluk

Magnificat Topluluğu da törende hazır bulundu III Dünya Kilise Hareketleri ve Yeni Topluluklar Kongresi. DünKutsal Babamızla birgörüşme yapıldı.

İşte Papa Francis’in sözleri:

Sevgili kardeşlerim, günaydın!

Papalık Laiklik Konseyi’nin desteğiyle kutlamakta olduğunuz Kongre’ye hoş geldiniz diyorum. Kardinal Ryłko’ya ve Piskopos Clemens’e de sözleri için teşekkür ediyorum. Bugünlerde dikkatinizin merkezinde Hıristiyan yaşamının iki temel unsuru yer almaktadır: ihtida ve misyon. Bunlar birbirleriyle yakından bağlantılıdır. Gerçekten de, kalpte ve zihinde gerçek bir dönüşüm olmadan Müjde duyurulamaz, ancak kendimizi misyona açmazsak, dönüşüm mümkün olmaz ve iman kısırlaşır. Temsil ettiğiniz Hareketler ve Yeni Cemaatler şu anda dini olgunluk evresine girmiş durumdalar ve bu da müjdeleme dürtüsünü daha da canlı ve verimli kılmak için sürekli dönüşüm konusunda uyanık bir tutum gerektirmektedir. Bu nedenle sizlere inanç ve dini yaşam yolculuğunuz için bazı öneriler sunmak istiyorum.

1. Her şeyden önce, karizmanın tazeliğini korumak gerekir: bu tazeliği mahvetmeyin! Karizmanın tazeliği! “İlk aşkı” her zaman yenilemek (çapraz başvuru Vahiy 2:4). Zamanla, aslında, memnun olma, güven verici ama kısır kalıplar içinde katılaşma eğilimi artar. Ruh’u kafesleme ayartısı: bu bir ayartıdır! Ancak, “gerçeklik fikirden daha önemlidir” (bkz. ap. Evangelii gaudium, 231-233); eğer karizmanın hayatta kalması için belli bir kurumsallaşma gerekliyse, dış yapıların Kutsal Ruh’un etkisini garanti edebileceği konusunda kendimizi kandırmamalıyız. Deneyimlerinizin yeniliği, önemli olan yöntem ve biçimlerden değil, Rab’bin çağrısına yenilenmiş bir şevkle yanıt verme eğiliminden kaynaklanmaktadır: hareketlerinizin ve yeni cemaatlerinizin doğuşuna izin veren bu müjdeci cesarettir. Biçimler ve yöntemler kendi iyilikleri için savunulursa, sürekli gelişen gerçeklikten uzak, ideolojik hale gelirler; Ruh’un yeniliğine kapalı olurlar ve sonunda kendilerini yaratan karizmayı boğarlar. Her zaman karizmaların kaynaklarına dönmelisiniz ve zorluklarla yüzleşmek için itici güç bulacaksınız. Böyle bir ruhanilik okulu kurmadınız; böyle bir ruhanilik kurumu kurmadınız; küçük bir grubunuz yok… Hayır! Hareket! Her zaman yolda, her zaman hareket halinde, her zaman Tanrı’nın sürprizlerine açık, hareketin ilk çağrısıyla, o temel karizmayla uyum içinde gelen.

2. Bir başka soru da çağımızın insanlarını, özellikle de gençleri nasıl karşılayacağımız ve onlara nasıl eşlik edeceğimizle ilgilidir (bkz. ap. Evangelii gaudium, 105-106). Yaralı bir insanlığın parçasıyız – bunu kendimize söylemeliyiz! – Tüm eğitim kurumları, özellikle de en önemlisi olan aile, dünyanın her yerinde ciddi zorluklar yaşamaktadır. Günümüz insanı ciddi kimlik sorunları yaşamakta ve kendi seçimlerini yapmakta zorlanmaktadır; bu nedenle koşullanmaya, önemli yaşam kararlarını başkalarına devretmeye eğilimi vardır. İnsanların özgürlüğünün yerine geçme ve gerçekten olgunlaşmalarını beklemeden onları yönlendirme eğilimine direnmeliyiz. Her insanın kendi zamanı vardır, kendi yolunda yürür ve biz de bu yolculuğa eşlik etmeliyiz. İnsanların olgunlaşmamışlıklarına hitap ederek elde edilen ahlaki veya ruhani ilerleme, kurucu olmaya mahkum, görünürde bir başarıdır. Az da olsa iyidir, ama her zaman gösteriyi aramadan gider! Öte yandan Hıristiyan eğitimi, Rab’bin her birimize yaptığı gibi, her bir kişinin zamanını beklemeyi bilen sabırlı bir eşlik gerektirir: Rab bize karşı sabırlıdır! Sabır, insanları gerçekten sevmenin ve Rab ile samimi bir ilişki kurmalarını sağlamanın tek yoludur.

3. Bir başka gösterge de, en değerli iyiliğin, Kutsal Ruh’un mührünün komünyon olduğunu unutmamaktır. Bu, İsa’nın çarmıhta bizim için kazandığı en yüce lütuftur; dirilip görkemli yaralarını Baba’ya gösterirken bizim için durmadan istediği lütuftur: “Baba, sen bende, ben sende olduğum gibi, onlar da bizde olsunlar ki, dünya beni senin gönderdiğine inansın”(Yuhanna 17:21). Dünyanın İsa’nın Rab olduğuna inanması için, Hıristiyanlar arasında birlik görmesi gerekir, ama eğer bölünmeler, rekabet ve gıybet, dedikodu terörü görürseniz, lütfen… nedeni ne olursa olsun, bunları görürseniz, nasıl müjde verebilirsiniz? Şu diğer ilkeyi de unutmayın: “Birlik çatışmadan üstündür” (bkz. ap. Evangelii gaudium, 226-230), çünkü kardeş kişisel konumlarımızdan çok daha değerlidir: Mesih onun için kanını döktü (bkz. 1Pe .1:18-19), benim fikirlerim için hiçbir şey dökmedi! O halde gerçek cemaat, Kutsal Ana Hiyerarşik Kilisemiz olan daha büyük cemaatle bütünleşmemişse, bir harekette ya da yeni bir cemaatte var olamaz. Bütün parçadan daha büyüktür (bkz. ap. Evangelii gaudium, 234-237) ve parçanın bütünle ilişkili olarak bir anlamı vardır. Ayrıca, cemaat yaşam, aile, barış, her türlü yoksullukla mücadele, dini özgürlük ve eğitim gibi en önemli konuları birlikte ve birlik içinde ele almayı da içerir. Özellikle hareketler ve topluluklar, Tanrı’yı ve varoluşun temel değerlerini unutarak tüketime odaklanan küreselleşmiş bir zihniyetin açtığı yaraların sarılmasına yardımcı olmak üzere birlikte çalışmaya çağrılmaktadır.

Bu nedenle, kilise olgunluğuna ulaşmak için – tekrar ediyorum – karizmanın tazeliğini koruyun, kişilerin özgürlüğüne saygı gösterin ve her zaman cemaat arayışında olun. Bununla birlikte, bu hedefe ulaşmak için din değiştirmenin misyonerlik olması gerektiğini unutmayın: ayartmaların ve yetersizliklerin üstesinden gelme gücü, tüm karizmalarınızın temeli olan Müjde’yi ilan etmenin derin sevincinden gelir. Aslında, “Kilise müjdeci bağlılığa çağırdığında, Hıristiyanları kişisel doyumun gerçek dinamizmine işaret etmekten başka bir şey yapmaz” (Apostolic Exhortation, Eph. ap. Evangelii gaudium, 10), kişinin hayatını yenilemesi için gerçek motivasyondur; çünkü misyon, her zaman bizden önce gelen ve müjdelemede bize eşlik eden Mesih’in misyonuna katılımdır.

Sevgili kardeşlerim, Kilise ve tüm dünya için zaten çok fazla meyve verdiniz, ancak her zaman yetenekleri ve karizmaları uyandıran ve yenileyen Kutsal Ruh’un yardımıyla ve çocuklarına yardım etmekten ve onlara eşlik etmekten asla vazgeçmeyen Meryem’in şefaatiyle daha da büyük meyveler vereceksiniz. İlerleyin: her zaman hareket halinde… Asla durmayın! Her zaman hareket halinde! Sizi dualarımla temin ederim ve benim için dua etmenizi rica ederim – buna gerçekten ihtiyacım var – sizi yürekten kutsarken.

Şimdi hep birlikte, bunu deneyimlemiş olan Meryem Ana’ya dua etmenizi, Tanrı’yla ilk karşılaşmanın tazeliğini her zaman korumanızı, alçakgönüllülükle ilerlemenizi, ancak her zaman yolda olmanızı, insanların zamanına saygı göstermenizi rica ediyorum. Ve ayrıca bu misyoner kalbe sahip olmaktan asla yorulmamak için.

Hail Mary.